يكى از غذاهاى پرطرفدار بين خوش خوراك‌ها، پيتزا است. همان خمير گردى كه با پنير و مخلفات پوشيده شده و موقع خوردن، لقمه‌هايش كش مى‌آيد!
جالب است بدانيد كه اين غذاى بسيار خوشمزه، قدمتى نسبتاً طولانى دارد و به دوره‌ی اهالى يونانى ساكن در ماگناگريسيا در جنوب ايتاليا بازمى‌گردد. حتى در كتاب «اندايد» ويرژيل نيز اشاره اى به اين غذا شده است. در قرن سيزدهم ميلادى در كتاب تاريخ روم نوشته‌ی «ماركوس پورچيوس كاتو» به خمير گرد صافى اشاره شده كه با روغن زيتون و سبزيجات و عسل، در اجاق پخته مى‌شده است. باستان‌شناسان در حين حفارى‌هاى خود در شهر پومپى در ايتاليا به بقاياى مغازه‌هايى برخوردند كه نشان‌دهنده‌ی شباهت اين مغازه‌ها با پيتزافروشى‌هاى امروزى هستند (احتمالاً فسيل سيب‌زمينى سرخ‌كرده‌ها را هم پيدا كرده‌اند!)
البته پيتزا در آن زمان به شكل امروزى وجود نداشت و فقط شامل نان مسطح گردى بود كه با آرد عمل مى‌آمد و همراه ادويه و روغن پخته مى‌شد. در آن زمان گوجه‌فرنگى در اروپا ناشناخته بود و شير گاوميش هندى كه از آن براى تهيه‌ی پنير مازارلا (پنير پيتزا) استفاده مى شود، براى اهالى كامپانيا در ناپل هنوز مفهومى نداشت. گوجه‌فرنگى براى اولين بار در قرن شانزدهم وارد اروپا شد اما در ابتدا آن را ميوه‌اى سمى مى‌دانستند! تا اين‌كه در اواخر قرن هجدهم مردم فقيرنشين ناپل از آن به عنوان ماده‌ی اصلى در نان‌هاى پيتزا شكل خود استفاده كردند. اين نان‌هاى پيتزايى به زودى توجه جهان‌گردان را به خود جلب كرد و آن‌ها را به مناطق فقيرنشين ناپل كشاند. پيتزاى مدرن در شكل امروزى توسط نانوايى به نام رافائل اسپوزيتو درست شد.
:: موضوعات مرتبط:
مطالب جالب ,
,
:: برچسب‌ها:
تاريخچه ,
تاريخچه پیتزا ,
:: بازدید از این مطلب : 640
|
امتیاز مطلب : 192
|
تعداد امتیازدهندگان : 62
|
مجموع امتیاز : 62
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
